“İktibasın (alıntının) belli olacak şekilde yapılması lazımdır. İlim eserlerinde, iktibas hususunda kullanılan eserin ve eser sahibinin adından başka bu kısmın alındığı yer belirtilir.” Fı̇kı̇r ve Sanat Eserlerı̇ Kanunu, md. 35/4.
“Bir eserden kaynak göstermeksizin iktibasta bulunan kişi altı aydan iki yıla kadar hapis veya adlî para cezasıyla cezalandırılır”. Fı̇kı̇r ve Sanat Eserlerı̇ Kanunu, md. 71/3.
“Üniversite öğretim mesleğinden çıkarma cezasını gerektiren fiil, başkalarının özgün fikirlerini, metotlarını, verilerini veya eserlerini bilimsel kurallara uygun biçimde atıf yapmadan kısmen veya tamamen kendi eseri gibi göstermektir”. Yükseköğretı̇m Kanunu, md. 53/5.
Yurt dışı kaynaklı kaynak gösterme sistemleri ücretlidir ve güncel versiyonlarının İngilizce ve Türkçe dillerinde içeriklerine açık erişim olarak ulaşılamamaktadır. CHICAGO’nun 17. Edisyonu 1147, APA’nın 7. Edisyonu ise 428 sayfadır. Enstitülerin tez yazım kılavuzlarında sadece bu kaynak gösterme sistemlerinin kullanımının zorunlu tutulması, bu sistemlere abone olunmaması durumunda, öğrencileri internetten ulaşılabilen bir iki sayfalık bilgi notlarını kullanmaya mecbur bırakmaktadır. Oysa sırası ile 1147 ve 428 sayfalık bilgi içeren CHICAGO ve APA gibi stillerin, bir iki sayfalık özet üzerinden öğrenilmesi oldukça güçtür. Üniversiteler, abone olarak öğretim üyeleri ve öğrencilerine bu sistemlerin güncel online versiyonlarını sunabilmektedirler. Bu seçenek, üniversitelere hem ekonomik bir yük oluşturmakta hem de yurt dışına bu alanda bağımlılığın devamına yol açmaktadır. İSNAD ise açık erişimdir ve ücretsiz bir alternatiftir.